ارتودنسی لینگوال
ارتودنسی لینگوال به پشت دندان ها چسبانده می شوند و از این رو نامرئی خواهد بود . نام این براکت ها برگرفته از کلمه لاتین ” لینگوا ” به معنی زبان می باشد . این تکنیک مناسب افراد بزرگسالی است که ضمن تمایل به بهبود ظاهر و عملکرد دندان ها باا ارتودنسی نمی خواهند دیگران از این درمان مطلع شوند . البته این براکت ها معمولا برای حرکات دندانی مختصر توصیه می شوند.. استفاده از این نوع ارتودنسی صرفا با نظر متخصص ارتودنسی صورت می پذیرد .
ارتودنسی لینگوال نوع دیگری از اتودنسی نامرئی است. دستگاه ارتودنسی در این نوع ارتودنسی در پشت زبان قرار می گیرد و به هیچ وجه دیده نمی شود.
این نوع ارتودنسی معمولا برای افرادی که از وجود دستگاه ارتودنسی بر روی دندان هایشان خجالت می کشند بیشتر کارایی دارد و همین نکته یکی از مزایای مهم ارتودنسی لینگوال یا نامرئی است.
همچنین مزیت دیگر ارتودنسی لینگوال این است که اگر بیمار بهداشت دندان ها را در یک روز کمتر رعایت کرد تغییر رنگ در پشت دندان ها ایجاد می شود و قابل رویت نیست.
در ابتدای ورود ارتودنسی لینگوال به دنیای ارتودنسی متخصصان ارتودنسی بر این باور بودند که با وجود ارتودنسی لینگوال ، ارتودنسی ثابت جای خود را به این نوع ارتودنسی می دهد.
ارتودنسی لینگوال از نظر ظاهر کاملا شبیه ارتودنسی ثابت است تنها با این تفاوت که براکت ها در پشت دندان ها نصب می شوند و براکت ها در ظاهر اصلا مشخص نیستند.
اما با گذشت زمان معلوم شد که کارایی ارتودنسی لینگوال مانند ارتودنسی ثابت نیست و از این ارتودنسی تنها می توان برای درمان مشکلات محدود استفاده نمود.
البته باید این نکته را نیز یادآور شد که هزینه درمان با ارتودنسی لینگوال چند برابر هزینه درمان با ارتودنسی ثابت است.
یکی از مشکلاتی که در ظاهر برای ارتودنسی لینگوال وجود دارد آسیب رساندن به زبان و اشکال در صحبت کردن است که در این باره باید گفت که همانگونه که بیمار زمانی که از ارتودنسی ثابت استفاده می کند به براکت ها عادت می کند در ارتودنسی لینگوال نیز چنین است. پس از گذشت مدتی فرد به براکت ها عادت کرده و دیگر مشکلی در صحبت کردن وی وجود ندارد.
